Jakie wady zawiera projekt ustawy o ROP

Projekt ustawy koncentruje się przede wszystkim na pozyskiwaniu funduszy od przedsiębiorców, nie gwarantując skutecznego mechanizmu selektywnej zbiórki i recyklingu przez przemysł odpadów opakowaniowych oraz ponownego użycia przez wprowadzających. Wdrożenie ROP w zaproponowanym kształcie, nie tylko nie przełoży się na osiąganie celów dyrektywy odpadowej i innych dyrektyw, ale także m.in. spowoduje wydawanie środków wnoszonych przez wprowadzających produkty w opakowaniach na cele niezwiązane z gospodarowaniem odpadami powstającymi z opakowań objętych systemem ROP.

Rozwiązania zawarte w projekcie będą miały negatywne i niesprawiedliwe biznesowe konsekwencje dla niektórych uczestników rynku, prowadząc m.in. do nieograniczonej odpowiedzialności wprowadzających (brak wpływu na poziomy recyklingu i karanie opłatą produktową bez względu na ponoszone koszty zagospodarowania), braku transparentności ponoszonych kosztów, a także przepływów pieniężnych (do systemu gminnego). Oczekujemy włączenia organizacji pracodawców w dialog na temat kształtu systemu ROP i jego wdrażania w Polsce.

Jako główne wady projektu ustawy o ROP Konfederacja Lewiatan wskazuje:

• brak zapewnienia realizacji odpowiednich poziomów recyklingu,

• podatkowy charakter proponowanych rozwiązań,

• brak powiązania pomiędzy opłatami wnoszonymi przez wprowadzających produkty w opakowaniach a realizacją poziomów recyklingu (nieograniczona odpowiedzialność wprowadzających produkty w opakowaniach),

• brak zachęt o charakterze organizacyjnym,

• brak jasnego sformułowania zasad ekomodulacji,

• ryzyko braku możliwości wprowadzenia efektywnego systemu depozytowego,

• krajowa wersja oznakowania sposobu sortowania odpadów opakowaniowych będzie mało skuteczna, kosztowna i stanowi ryzyko dla funkcjonowania rynku wspólnotowego,

• brak równości podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie nakładanych obciążeń,

• nadmierne obciążenia administracyjne,

• bardzo wysoki koszt prowadzenia kampanii edukacyjnych,

• niejasny podział strumienia odpadów i jego konsekwencje,

• marginalizacja organizacji odpowiedzialności producentów,

• brak jasności definicji opakowania wielomateriałowego,

• niejasności co do obowiązków w zakresie zawartości materiału z recyklingu w butelkach do 3 litrów, niezrozumiałe rozbieżności pomiędzy regulacjami, a dyrektywą SUP,

• nadmierne obciążenia administracyjne względem branży recyklerów,

• wątpliwości związane z opłatą opakowaniową,

• konieczność wydłużenia okresów przejściowych dla wejścia w życie innych obowiązków np. w zakresie toreb biodegradowalnych.