Testuj bezpłatnie Portal Ochrony Środowiska przez 48h i zyskaj pełen dostęp do bazy porad i aktualności.
Testuj terazPrzemysł tekstylny to jeden z największych konsumentów wody i jednocześnie jedno z głównych źródeł ścieków przemysłowych. Zanieczyszczenia generowane przez procesy barwienia, drukowania i wykańczania tkanin zawierają toksyczne substancje, które stanowią poważne zagrożenie dla środowiska i zdrowia publicznego. Tradycyjne metody oczyszczania często okazują się niewystarczające, dlatego branża poszukuje innowacyjnych rozwiązań. Jakie technologie są najbardziej skuteczne i opłacalne? Jak ograniczyć negatywny wpływ ścieków tekstylnych na środowisko?
Woda w środowisku znajduje się w ciągłym ruchu. Jej obieg jest procesem nieustannego oczyszczania i ponownego wykorzystania. Recykling wody w przemyśle jest więc „naturalnym” podejściem do powstających strumieni wód zużytych w różnych procesach technologicznych.
Woda to jeden z najcenniejszych zasobów naturalnych - odnawialny, ale nie nieograniczony. Wobec powyższego na całym świecie podejmowane są działania pod kątem racjonalnego korzystania z wody i wyeliminowania jej marnotrawstwa. Priorytetem w tej dziedzinie jest trend do tworzenia zamkniętych obiegów wodnych poprzez stosowanie wyrafinowanych metod oczyszczania ścieków celem powtórnego ich wykorzystania. Ale czy tylko chodzi o wodę?
Osady ściekowe są wyodrębniane ze ścieków podczas ich oczyszczania i stanowią niewielki procent wszystkich odpadów wytwarzanych w polskiej gospodarce. Ze względu na swoje właściwości fizykochemiczne oraz potencjalne zagrożenia dla zdrowia ludzi i środowiska naturalnego wymagają jednak odpowiedniej przeróbki i właściwego zagospodarowania. Dotychczasowe doświadczenia w tym zakresie, realizowane w oczyszczalniach ścieków, ograniczały się głównie do magazynowania osadów na ich terenie.
Jednym z najbardziej obiecujących rozwiązań technologicznych, które zyskują na znaczeniu w sektorze wodno-kanalizacyjnym, jest zastosowanie sztucznej inteligencji (AI). AI może analizować ogromne ilości danych w czasie rzeczywistym, przewidywać awarie czy optymalizować procesy.
W wielu zakładach przemysłowych procesy produkcyjne są wodochłonne, więc generują znaczne ilości ścieków przemysłowych. Zakłady są zobligowane do oczyszczania ścieków w celu zachowania dopuszczalnych wartości dla poszczególnych zanieczyszczeń, co umożliwia zrzut podczyszczonych ścieków do kanalizacji, wód powierzchniowych lub gruntu. W technologii oczyszczania ścieków stosuje się od lat sprawdzone, konwencjonalne metody, które są wciąż unowocześniane.
Aktualnie obowiązująca ustawa Prawo wodne z dnia 20 lipca 2017 r. wprowadziła wiele zmian w stosunku do poprzedniej ustawy Prawo wodne z dnia 18 lipca 2001 r. „Stara” ustawa jednoznacznie regulowała stosunki między zakładami korzystającymi z wód w ramach wspólnego korzystania, wprowadzając pojęcie „zakładu głównego”. Obecnie brak takich regulacji budzi szereg wątpliwości, nieporozumień i prowadzi do konfliktów między sąsiednimi zakładami.
Przejęcie prywatnych sieci wodociągowych przez gminę to temat budzący wiele wątpliwości. Zbiorowe zaopatrzenie w wodę to specyficzny rodzaj działalności, polegający na ujmowaniu, uzdatnianiu i dostarczaniu wody mieszkańcom gminy. Czy gmina musi być wyłącznym właścicielem i eksploatatorem całej infrastruktury wodociągowej na swoim terenie? W jaki sposób może prowadzić działalność w tym zakresie? Artykuł analizuje przepisy i wskazuje możliwe rozwiązania dla gmin stojących przed tym wyzwaniem.
Które przepisy regulują kwestię częstotliwości wykonywania badań jakości odprowadzanych ścieków przemysłowych? Jaki powinien być zakres tych badań? Czy ma znaczenie, w jaki sposób odprowadzamy te ścieki?