Testuj bezpłatnie Portal Ochrony Środowiska przez 48h i zyskaj pełen dostęp do bazy porad i aktualności.
Testuj terazSkład chemiczny tekstyliów zależy głównie od materiałów, z których została wykonana tkanina. Wyróżniamy dwa główne rodzaje włókien: naturalne i sztuczne. Przykładem włókna naturalnego jest bawełna, natomiast do włókien sztucznych zalicza się na przykład poliestrowe, które są wytwarzane z ropy naftowej.
Ropa naftowa i ciężkie pozostałości mogą zawierać różne związki nieorganiczne. Wśród tych związków znajdują się sole, które mogą rozpuszczać się w wodzie, a także substancje stałe, takie jak piasek, ił, rdza i inne osady. Ogółem te substancje stałe są określane jako osady denne.
Osady definiuje się jako substancje o półciekłej konsystencji, które pozostają po przemysłowych procesach i oczyszczaniu ścieków. Ilość tych osadów zależy od rodzaju procesów oraz dostępności metody spopielania.
Kwas fluorowodorowy to roztwór wodny fluorowodoru (HF). Jest to bezbarwna ciecz o ostrym zapachu o toksycznych właściwościach. Ma silne działanie żrące na skórę, błony śluzowe i spojówki oczu, co oznacza, że już niewielki kontakt może powodować poważne obrażenia lub nawet śmierć. Wchodzi również w reakcję ze szkłem.
Odpad ten powstaje, gdy żużel paleniskowy i lotny popiół łączą się i następnie są odprowadzane z komory paleniskowej przy użyciu płynów. Popiół denny to materiał niepalny, który osadza się na dnie kotła i pozostaje w postaci nieskonsolidowanego popiołu. Jeśli temperatura podczas spalania jest wyższa niż temperatura, przy której popiół staje się palny, to ten popiół zostaje w postaci płynnego żużla, aż do momentu, gdy zostanie usunięty z dna kotła jako żużel paleniskowy.
Szkło jest materiałem nieorganicznym, który powstaje w wyniku stopienia i następującego po nim ochłodzenia bez krystalizacji. Spełnia makroskopową definicję ciała stałego, chociaż może być także traktowane jako przechłodzona ciecz. Szkło nie jest plastyczne, może ulegać odkształceniu sprężystemu lub pękać. Skład chemiczny szkła w dużej mierze zależy od użytych materiałów w procesie jego produkcji.
Odpady drzewne powstają w różnych branżach, takich jak przemysł drzewny, meblarski i papierniczy. Głównie powstają one podczas przetwarzania drewna. Kiedy te odpady trafią do sortowni, mogą powstawać podczas różnych procesów sortowania. Na przykład, mogą powstać w trakcie wstępnej segregacji w specjalnej kabinie sortowniczej lub na sitach używanych do sortowania.
Struktura drewna jest zbudowana z trzech podstawowych elementów; organicznej ulegającej
spalaniu, mineralnej oraz wody. Ilość procentowa poszczególnych elementów w potencjalnym
paliwie, do którego zalicza się drewno, jest zależna od rodzaju oraz od stopnia uwęglenia. Procentowy udział węgla, wodoru oraz tlenu jest uzależniony od zmiennych wpływających na rozwój
drzewa podczas procesu wzrostu. Pozostałe pierwiastki występujące w drewnie w nieznacznych
ilościach tworzą w procesie spalania substancję mineralną, czyli popiół. Rozbieżności w składzie
chemicznym występują nie tylko w różnych gatunkach. Można je zaobserwować także w obrębie
jednego gatunku. Wpływ na to ma zarówno rodzaj siedliska i zwarcie drzewostanu, jak i wiek
i budowa anatomiczna drewna (drewno wczesne i późne, biel i twardziel, pień i gałęzie), a także
zmiany patologiczne wywołane działaniem grzybów. Nieco inny skład chemiczny niż drewno
posiada kora. Udział kory w stosunku do ogólnej masy pnia jest zróżnicowany w zależności od
gatunku drzewa i najczęściej wynosi 5–20%. Podstawowymi pierwiastkami wchodzącymi w skład
drewna są: węgiel (49,5%), tlen (43,8%), wodór (6,0%), azot (0,2%) i inne. Główne związki tworzące
drewno to: celuloza (ok. 45%), hemi-celulozy (ok. 30%) i lignina (ok. 20%). Ponadto w drewnie
występują też: cukier, białko, skrobia, garbniki, olejki eteryczne, guma oraz substancje mineralne,
które po spaleniu dają popiół. Głównymi składnikami chemicznymi kory są lignina, substancje
węglowodanowe oraz charakterystyczna dla kory suberyna.
Odpadowa tkanka zwierzęca obejmuje różnorodne części i pozostałości pochodzące od zwierząt. Można do niej zaliczyć skórę, racice, kopyta, krew, pióra, ośrodki zwierzęce, tusze, łapki, jelita, oraz treść przewodu pokarmowego i wiele innych. Te elementy pochodzą z różnych sektorów gospodarczych, takich jak gospodarstwa rolne, ogrodnictwo, uprawy hydroponiczne, leśnictwo, łowiectwo i rybołówstwo.
Odpad sadzy zawiera różne toksyczne substancje, które mogą być szkodliwe dla zdrowia, takie jak amorficzne węgle, substancje podobne do grafitu, fulereny, metale (w tym metale ciężkie) oraz metaloidy.