Zakwit złotej algi powstrzymany – skuteczna interwencja na Kłodnicy
Zakwit złotej algi został skutecznie powstrzymany dzięki skoordynowanej akcji interwencyjnej na rzece Kłodnicy. W lipcu 2025 roku, przy zastosowaniu bezpiecznej dla środowiska metody dozowania nadtlenku wodoru, udało się zatrzymać rozprzestrzenianie się toksycznego glonu Prymnesium parvum, zanim dotarł do Odry.
Przyczyny zakwitu złotej algi (Prymnesium parvum) w Kłodnicy i Odrze
Zakwit złotej algi (Prymnesium parvum) to zjawisko, które stanowi poważne zagrożenie dla ekosystemów rzecznych, zwłaszcza w przypadku intensywnego zasolenia wód. Glon ten, w odpowiednich warunkach środowiskowych, intensywnie się namnaża, wydzielając toksyny niebezpieczne dla ryb i innych organizmów wodnych. Czynnikiem sprzyjającym jego rozwojowi jest wysoki poziom zasolenia, który często występuje w rzekach zasilanych wodami pokopalnianymi.
W przypadku Kłodnicy, a wcześniej również Odry, obserwowano stopniowe zwiększanie przewodności elektrolitycznej, będące sygnałem narastającego zasolenia. Utrzymujące się warunki sprzyjające zakwitom glonów – niski przepływ, podwyższona temperatura oraz dostępność składników odżywczych – stworzyły idealne środowisko dla ekspansji Prymnesium parvum.
To zjawisko było przyczyną katastrofy ekologicznej na rzece Odra w 2022 roku, prowadząc do masowego śnięcia ryb. Doświadczenia z tego czasu stały się podstawą dla opracowania procedur wczesnego reagowania i monitoringu wód w kolejnych latach.
Interwencyjne dozowanie nadtlenku wodoru przy zakwicie złotej algi
Zastosowanie nadtlenku wodoru (H₂O₂) to metoda interwencyjna, która wykazuje wysoką skuteczność w ograniczaniu zakwitu złotej algi. W dniach 5–9 lipca 2025 roku na rzece Kłodnicy przeprowadzono precyzyjne dozowanie tego środka, co pozwoliło zahamować namnażanie toksycznych glonów i zapobiec ich przedostaniu się do Odry. Zabieg realizowano zgodnie z wytycznymi opracowanymi w 2024 roku przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska.
Nadtlenek wodoru powoduje rozpad komórek Prymnesium parvum, a jego degradacja w środowisku przebiega szybko i bezpiecznie – substancja rozkłada się do tlenu i wody. Skuteczność metody potwierdzają badania prowadzone przez zespół dr. hab. Bogdana Wziątka z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, które wykazały brak negatywnego wpływu na ryby i inne organizmy wodne. Wcześniejsze zastosowania tej technologii przynosiły redukcję zakwitu na poziomie 90–99%.
Rola monitoringu GIOŚ i zintegrowanych działań w zapobieganiu zakwitów glonów
Skuteczne reagowanie na zakwity złotej algi wymaga stałego nadzoru nad stanem wód, a także gotowości do szybkiej interwencji. Główny Inspektorat Ochrony Środowiska (GIOŚ) prowadzi regularny monitoring fizykochemicznych parametrów wód, takich jak przewodność, temperatura czy stężenie tlenu.
To właśnie na podstawie danych z monitoringu podejmowana jest decyzja o zastosowaniu środków zaradczych – takich jak dozowanie nadtlenku wodoru. Analiza sygnałów ostrzegawczych, w tym rosnącego zasolenia i pojawiających się lokalnych zakwitów, pozwala uruchomić procedury jeszcze przed wystąpieniem katastrofalnych skutków ekologicznych.
Podsumowanie
Zakwit złotej algi stanowi poważne zagrożenie dla ekosystemów rzecznych, jednak działania podjęte w 2025 roku pokazują, że odpowiednio wcześnie wdrożona interwencja może skutecznie zapobiec katastrofie ekologicznej. Operacja przeprowadzona na Kłodnicy, z zastosowaniem nadtlenku wodoru i w oparciu o dane z monitoringu GIOŚ, dowiodła skuteczności współpracy nauki, administracji i służb operacyjnych. Kontynuacja działań systemowych, takich jak ograniczanie zasolenia Odry, daje nadzieję na trwałe rozwiązanie problemu zakwitu toksycznych glonów.
www.gov.pl/klimat