Testuj bezpłatnie Portal Ochrony Środowiska przez 48h i zyskaj pełen dostęp do bazy porad i aktualności.
Testuj terazZ artykułu dowiesz się jak obliczyć wysokość opłaty za emisję z substancji chemicznych.
1 maja 2022 r. wejdzie nowe rozporządzenie REACH. Do załącznika XIV tego rozporządzenia dodano kolejne substancje, na wprowadzanie których potrzebne jest stosowne zezwolenie.
3 stycznia 2022 r. wchodzi w życie rozporządzenie Komisji (UE) 2021/2204 z 13 grudnia 2021 r. zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do substancji rakotwórczych, mutagennych lub działających szkodliwie na rozrodczość (CMR).
28 października 2021 roku Komisja Europejska przyjęła wniosek w sprawie ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska przed niektórymi szkodliwymi substancjami. Chodzi o tzw. trwałe zanieczyszczenia organiczne (TZO) występujące w odpadach.
Niezbędne informacje na temat preparatów niebezpiecznych i ich właściwości zawarte są w kartach charakterystyki substancji niebezpiecznych. Czego dokładnie można się z nich dowiedzieć?
Z artykułu dowiesz się:
Zgodnie z rozporządzeniem REACH każdy uczestnik będący elementem tzw. łańcucha dostaw (np. producent, importer, dalszy użytkownik) powinien mieć wgląd do karty charakterystyki danej substancji chemicznej. Karta ta powinna zawierać treści w języku urzędowym państwa, na którego terytorium jest stosowana substancja.
Karty charakterystyk należy posiadać przede wszystkim:
a) w przypadku gdy substancja lub mieszanina spełniają kryteria klasyfikujące je jako stwarzające zagrożenie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008;
b) w przypadku gdy substancja jest trwała, wykazująca zdolność do bioakumulacji i toksyczna lub bardzo trwała i wykazująca bardzo dużą zdolność do bioakumulacji zgodnie z kryteriami zawartymi w załączniku XIII;
c) w przypadku gdy substancja znajduje się na liście sporządzonej zgodnie z art. 59
ust. 1 z powodów innych niż określone w lit. a i b.
W przypadku gdy dalszy użytkownik lub dystrybutor nie prosi o kartę charakterystyki, nie ma konieczności jej dostarczenia, jeżeli substancjom stwarzającym zagrożenie lub mieszaninom stwarzającym zagrożenie oferowanym lub sprzedawanym ogółowi społeczeństwa towarzyszy dostateczna informacja, pozwalająca użytkownikom na podjęcie niezbędnych środków dotyczących ochrony zdrowia ludzkiego, bezpieczeństwa i środowiska.