Nadal dość często, zwłaszcza na terenach słabiej zurbanizowanych i nieskanalizowanych, stosowana jest praktyka opróżniania bezodpływowych zbiorników na ścieki (szamb) – z prywatnej posesji wprost do przydrożnego rowu, lasu albo na pole. To niestety zła droga i może się skończyć karą.
Przede wszystkim wylewanie nieczystości w miejscach do tego nieprzeznaczonych może powodować skażenie środowiska. Zgodnie z art. 182 Kodeksu karnego zakazane jest zanieczyszczanie wody, powietrza lub powierzchni ziemi substancją w takiej ilości lub w takiej postaci, że może to zagrozić życiu lub zdrowiu człowieka lub spowodować istotne obniżenie jakości wody, powietrza lub powierzchni ziemi lub zniszczenie w świecie roślinnym lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach. Taki czyn podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Zgodnie z art. 50 ust. 1 pkt 2 ustawy z 7 lipca 1994 roku – Prawo budowlane nie można prowadzić robót budowlanych w sposób mogący spowodować zagrożenie środowiska. Przykładem takich działań może być zlewanie zużytego oleju z maszyny budowlanej do wykopanego na budowie dołu. W takich przypadkach organ nadzoru budowlanego wydaje postanowienie o wstrzymaniu prowadzenia robót budowlanych. Co jednak ważniejsze, art. 90 Prawa budowlanego uznaje wykonywanie robót budowlanych w sposób mogący zagrażać środowisku za przestępstwo zagrożone grzywną, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
Zasadniczo jednak większość przypadków nielegalnego pozbywania się nieczystości ciekłych będzie naruszała przepisy ustawy z 13 września 1996 roku o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Przede wszystkim na prowadzenie działalności w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych przedsiębiorca musi mieć zezwolenie. Prowadzenie działalności w tym zakresie bez zezwolenia jest karane aresztem lub grzywną (art. 10 ust. 1 ustawy).
